Van draaitafels naar Leergeld Den Haag
Zijn opvoeding noemt hij typisch Surinaams. “Respect op één, respect op twee, respect op drie. Respect hebben voor ouderen, beleefd zijn, met u spreken. Dat was de basis.”
Don Thodé groeide op met zijn moeder in de Schilderswijk. Financieel was het niet altijd gemakkelijk. “Als kind heb ik zelf ook gebruik moeten maken van Leergeld Den Haag. Ik kreeg een fiets en een computer via mijn moeder geregeld. Ondanks dat we het niet breed hadden, heb ik nooit het gevoel gehad dat ik iets tekortkwam. Mijn wereld was klein, maar ik kijk er met plezier op terug.”
Zijn opvoeding noemt hij typisch Surinaams. “Respect op één, respect op twee, respect op drie. Respect hebben voor ouderen, beleefd zijn, met u spreken. Dat was de basis.” De wijk gaf hem tegelijkertijd iets bijzonders mee: het vanzelfsprekende contact met verschillende culturen. “We waren kinderen van de wereld. Ik at bij Somalische vrienden met mijn handen uit één bord, bij Turkse vrienden aan tafel, overal. Voor ons waren er geen grenzen. Dat zie ik nu als een groot cadeau.”
Van Voorburg tot YouTube
Op de middelbare school maakte hij een cultuurschok door. “Ik kwam van een basisschool in de Schilderswijk waar ik nooit een Nederlands kind had gezien, naar het Maartens College in Voorburg. Dat was echt wennen, een heel andere humor en wereld. Maar achteraf ben ik blij dat ik die stap heb gezet. Het heeft me gevormd.” Na het MBO startte hij de studie Management, Economie en Recht, maar haakte snel af. “Ik had mijn huiswerk niet goed gedaan. Het bleek vooral financiële administratie, niet wat ik zocht.” Een periode als pakketjesbezorger volgde, daarna een nieuwe studie: HRM. Die paste beter.
Toch zou zijn loopbaan een onverwachte wending nemen. “Tijdens mijn studie ontdekte ik via YouTube dat je kon leren dj’en zonder dure sets. Ik kocht een goedkoop setje, leerde de basis en met mijn vrienden bouwden we een netwerk via BlackBerry Ping. Binnen een paar jaar had ik duizenden studenten in mijn contacten.” Dat netwerk was goud waard. “We brandden mixtapes op cd’s en deelden die uit op scholen. Later lieten we ze zelfs persen met een hoesje. Eén op de tien mensen pakte een flyer aan, en dat was genoeg. Zo groeiden studentenavonden uit tot clubnachten en uiteindelijk festivals.”
Doorbraak als dj
Tussen de jaren 2011 en 2012 ontplofte zijn hobby. “Ik kreeg buitenlandse boekingen, de grootste festivals, en op een gegeven moment deed ik 25 tot 30 shows per maand. Het was bizar. Ik heb veel van de wereld gezien.” Die jaren waren intensief. “Ik heb altijd van de maatschappij afgestaan. Ik leefde in een nachtritme, met een netwerk dat alleen uit mensen uit dezelfde wereld bestond. Wanneer anderen opstonden om naar werk te gaan, ging ik naar bed.”
Naast de glamour zat er ook veel ondernemerschap achter. “Ik heb ondernemen geleerd via YouTube en flyeren. Online marketing, je KVK op orde, jezelf verkopen. Als 1 op de 10 mensen een flyer aannam, was dat voor ons genoeg.”
Kantelpunt
Toen hij vader werd, begon er iets te schuiven. En toen kwam corona. “Alles lag ineens stil. In het begin dacht ik: binnen een paar dagen gaat het wel weer open. Maar dat gebeurde niet. Ik vond het heerlijk dat de verleiding er niet was om meteen terug te rennen naar wat ik deed. Het gaf ruimte om na te denken.” Via een oud-contact hoorde hij van een vacature bij Leergeld Den Haag. “Ik twijfelde, ook over het salaris en of ik het nachtleven echt kon loslaten. Maar vanaf het eerste gesprek klikte het. Het voelde meteen: dit moet ik nu doen.”
Van projectmedewerker naar visie
In 2021 begon hij bij Leergeld Den Haag, als eerste op de kernactiviteit: de verstrekkingen. “Schoolspullen, ov, speelgoed, telefoons. Ik moest snappen waarom Leergeld Den Haag doet wat het doet.” Daarna begon het ‘proeftuinen’, zoals hij de pioniersfase van projecten bedenken en externe relaties in kaart brengen noemt. “Spullen zijn nodig om mee te kunnen doen, maar ze zijn niet genoeg om de armoedecirkel te doorbreken. Daarom zijn we gaan kijken: wat kunnen we naast de verstrekkingen doen? Financiële educatie, talentontwikkeling, zelfbeeld, netwerk, maar ook plezier en ontspanning. Want meedoen betekent ook dat je tegen je klasgenoten kunt zeggen dat je in een pretpark bent geweest of je favoriete artiest hebt gezien.”
Die bredere aanpak is inmiddels stevig in de organisatie ingebed. “We geloven bij Leergeld Den Haag dat dit complete pakket nodig is om kinderen echt perspectief te geven. Armoede is veel meer dan een gebrek aan geld.”
Gelijkwaardigheid als sleutel
In het contact met gezinnen kiest Don voor een duidelijke lijn. “Ik ga met gezinnen om zoals ik met mijn eigen vrienden omga. Grapjes maken, serieuze gesprekken voeren, maar nooit iemand behandelen als zielig. Gelijkwaardigheid is de basis. Dat is wat mensen waarderen.” Hij ziet de effecten terug in kleine en grote momenten. “Jongeren vertellen me jaren later dat ze financiële problemen hebben voorkomen omdat ze leerden hoe regelingen werken. Kinderen die eerst geen vrienden durfden te maken, lukt dat later wel. Dat zijn de dingen die bijblijven.”
Toekomst en ambitie
Zijn blik gaat verder dan Den Haag. “Mijn ultieme droom is dat er landelijk beleid komt. Armoedebestrijding moet integraal zijn: onderwijs, sport, gezondheid, talentontwikkeling, financiële vaardigheden, zelfbeeld en spullen. En dat pakket moet in elke gemeente hetzelfde zijn. Nu is het postcode-afhankelijk. Ik hoop dat we ooit in elke gemeente een Leergeld-achtige organisatie hebben die verder kijkt dan alleen spullen uitdelen.”
“Jongeren moeten geluk afdwingen. In de buurt zijn waar kansen ontstaan. Lef hebben. Niet bang zijn om te falen. En in jezelf leren geloven".
