Wethouder Armoede Mariëlle Vavier installeert Raad van Ouders

“Jullie zijn voorlopers met wie ik in gesprek ga.”

Waarde ervaringskennis van armoede officieel vastgelegd.

Trots, en ook wel gespannen, namen ze bezit van het podium. Aicha, Cindy, Dorota, Fatima, Lalita, Miryam, Patricia, Patricia en Shantie. De Raad van Ouders zat er klaar voor. Bij dit feestelijke moment waren vertegenwoordigers van Haagse politieke en maatschappelijke organisaties uitgenodigd. Deze officiële gebeurtenis markeerde twee jaar van voorbereiden, plannen maken, contacten leggen en het verhaal doen. Uit de schaduw en in het licht namen negen vrouwen het woord: levensverhalen van strijd, onrecht, schaamte, en de wilskracht om er bovenop te komen. De impact van armoede was 19 maart voelbaar in Juliana Plaza. Indrukwekkend, de kracht die de vrouwen uit eigen ervaring konden putten. Wethouder Armoede Mariëlle Vavier: “Jullie zijn voorlopers met wie ik in gesprek ga.”

De installatie van de Raad van Ouders was tegelijk een kennismaking met alle leden. Hoe Leergeld Den Haag op hun pad was gekomen en wat hen deed besluiten om zich bij de raad aan te sluiten. Allemaal hebben ze een of meer kinderen, voor wie ze van Leergeld Den Haag gebruik maken.

Door het uitspreken van hun persoonlijke verhaal maakten de leden van de raad duidelijk waar het vaak nog aan schort. Er wordt over gezinnen met weinig geld gesproken en te weinig met hen. De bijeenkomst in Juliana Plaza was een ontmoeting tussen beleid en beleving. Twee gescheiden werelden die nodig samengebracht moeten worden. Met het zetten van haar handtekening onder het mission statement, bekrachtigde wethouder Vavier de noodzaak om ervaringsdeskundigen nauwer in het beleidsproces te betrekken.

Na het officiële deel ging de Raad van Ouders in gesprek met de gasten, onder wie de fractievertegenwoordigers Janet Ramesar (SP), Eline van Halsema (PvdD) en Mairan Sewtahal (PvdA), beleidsfunctionarissen van de gemeente en anderen.

Persoonlijke verhalen

Aicha houdt een pleidooi tegen de hoge schoolkosten. Ouders kunnen het soms niet bolwerken en gaan dan maar geld lenen, zodat hun kinderen meekunnen, net als hun vriendjes.

Cindy pleit voor het belang van de sociale ontwikkeling van kinderen. Die moeten zich kunnen aansluiten bij hun leeftijdsgenoten. Als ervaringsdeskundige sprak ze al meerdere malen met beleidsmakers en de media over de impact van armoede. “Ik wil een bruggenbouwer zijn en beleidsmakers uit hun bubbel halen. Door ze achter de voordeur te laten meekijken zien ze hoe de praktijk echt is.” Haar oproep: maak gebruik van ervaringsdeskundigen, want elk kind verdient de kans zich te ontwikkelen, ongeacht waar diens wieg stond.

Dorota is met haar gezin als arbeidsmigrant uit Polen naar Nederland gekomen vanwege hun economische situatie. Nieuwkomers als het gezin van Dorota lopen aan tegen de taal, hebben geen weet van rechten en plichten en werken hard om een bestaan op te bouwen. Toch leven ze in armoede vanwege de lage lonen en de hoge huren en kosten van levensonderhoud. “We weten lang niets van naschoolse activiteiten voor onze kinderen en hoe we ondersteuning kunnen krijgen. Ik wil me inzetten voor de Oost-Europese gemeenschap in Den Haag om ze de weg naar de voorzieningen te wijzen. De problemen waar deze groep mee kampt wil ik zichtbaar maken voor beleidsmakers. Onze kinderen zijn de toekomst van deze stad. Mijn droom is om samen aan de slag te gaan en de stad te verbeteren.”

Fatima zet zich als ambassadrice van Leergeld Den Haag in om drempels weg te nemen. Ze wil de taalbarrière bij andere ouders overbruggen bij het zoeken van de juiste hulp. “Ik geef voorlichting op plekken in de stad, zoals bij de voedselbank of op scholen. Hier komen ouders al samen en kan ik ze uitleggen hoe ze bij Leergeld Den Haag een aanvraag kunnen doen.”

Lalita: “Ieder kind heeft het recht om zorgeloos kind te zijn.” Ze wil de stem zijn van de ouders en Leergeld Den Haag door het geven van voorlichting op scholen en in de bibliotheek.

Kwetsbaar en krachtig vertelt Miryam over haar ervaring met de schooldirecteur van haar kind. Hij had haar gevraagd te komen uitleggen waarom ze niet kon meebetalen aan het schoolreisje. Of ze zich wel besefte dat de kinderen vier dagen eten zouden krijgen, wat geld kost. “Scholen houden geen rekening met de financiële situatie van ouders, of ze misschien schulden hebben. Uit schaamte om het te bespreken, of uit angst om nee te zeggen, betalen ouders dan toch. Al kunnen ze het geld niet missen. Scholen moeten stoppen om achter het geld aan te jagen.”

Patricia: “Het stigma rond armoede moet er af. Ouders krijgen het stempel ‘arm’ en zijn dan gelijk zielig. Maar wie bepaalt die norm? Beseffen we wel hoe dat is voor de kinderen? Armoede terugdringen begint met kennis. Kennisarmoede zorgt voor kansenongelijkheid. Kinderen moeten zonder restrictie kunnen meedoen, zodat ze zich kunnen ontwikkelen.”

Patricia Dinkela legt de waarde uit van de persoonlijke ervaring van deze ouders. Nog al te vaak wordt die kennis niet op waarde geschat door de ‘geschoolde’ wereld die voor het beleid verantwoordelijk is. “Wij maken aan den lijve het beleid mee, dat voor en over ons wordt gemaakt. We leven dit beleid. Waar goed beleid moet aansluiten op wat mensen in armoede nodig hebben, daar ervaren we ook de negatieve gevolgen ervan. Wie oplossingen bedenkt voor mensen in een situatie die je niet persoonlijk kent, die doet er goed aan om vroegtijdig ervaringsdeskundigen in te roepen.”

Shantie in gesprek met wethouder Armoede Marielle Vavier

“De gemeente wil in de volle breedte in gesprek met de stad. Is wat we op het stadhuis bedenken ook passend? Dit houdt in dat we bij de start, het uitvoeren en de evaluatie de inwoners zullen laten meepraten. De Raad van Ouders zijn voorlopers. Ik roep de raad op: ga met andere ouders in gesprek en neem die signalen mee naar het stadhuis.

De input uit de stad is van grote waarde. De gemeente heeft samen met Stadslab en Leergeld Den Haag meerdere sessies georganiseerd, waar ouders en kinderen konden vertellen wat zij nodig hebben zodat de kinderen zich kunnen ontwikkelen en meedoen.

In Den Haag doen we al veel om de situatie van de mensen met weinig geld te verzachten. Collega-wethouder Hilbert Bredemeijer heeft ervoor gezorgd dat voorschoolse educatie gratis is. Maar er moet meer gebeuren om een blijvende verandering te bereiken. Daarvoor moet de nieuwe regering aan de slag. We doen wat we kunnen, met de middelen die er zijn.”

De wethouder zegde toe dat zij iemand van de Raad van Ouders zal meenemen naar de eerstkomende landelijke bijeenkomst over bestaanszekerheid.

Geen ervaringskennis zonder commitment

Charlie Ortega, directeur Leergeld Den Haag, vat samen waar de Raad van Ouders voor staat. “In deze raad zitten vrouwen met kennis over de gevolgen van beleidsregels die de overheid stelt. Deze ervaringskennis is met bloed, zweet en tranen opgedaan. De leden van de raad willen deze kennis delen, en daar hoort iets tegenover te staan. Als eerste moet er sprake zijn van commitment vanuit de partij die om deze kennis vraagt. Wat deze met de ervaringskennis doet, moet worden teruggeven aan degene die de kennis ter beschikking stelt. Het is niet vrijblijvend. Ten tweede moet er respectvol worden omgegaan met de persoon met ervaringskennis. Door rekening te houden met wat deze nodig heeft, bijvoorbeeld door af te spreken op een moment dat schikt. Als laatste geldt voor ervaringskennis, dat uiteindelijk de partij die er gebruik van maakt verantwoordelijk blijft voor de oplossing.”

Fotoverantwoording: Bram Rietveld (MBRD)